vətəndaşlıq — is. 1. Bir şəxsin müəyyən dövlətin vətəndaşları arasında olması; vətəndaşın hüquqi vəziyyəti. 2. Sif. mənasında. Həqiqi vətəndaşa aid və xas olan. Vətəndaşlıq borcu. Vətəndaşlıq vəzifəsi. ◊ Vətəndaşlıq hüququ – hər bir vətəndaşın adi hüquqları.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həcr — ə. 1) yasaq, qadağan; 2) qəyyumluq; 3) vətəndaşlıq hüquqlarından məhrum etmə (olma) ə. günorta istisi, bürkü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təbiə — ə. vətəndaşlıq, təbəəlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bərabərlik — is. 1. Cəmiyyətdə insanların bütün cəmiyyətin istehsal vasitələrinə bir cür münasibətdə və bərabər siyasi və vətəndaşlıq hüququna malik olmalarını təmin edən vəziyyəti. Kapitalizm quruluşunda heç bir həqiqi bərabərlik ola bilməz. 2. Tənlik,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəmiyyət — is. <ər.> 1. Konkret tariximaddi həyat şəraiti ümumiliyi əsasında birləşmiş insan toplusu. İnsan cəmiyyəti. Cəmiyyətin inkişafı. Cəmiyyət tarixi. Cəmiyyət haqqında elm (cəmiyyətşünaslıq). – <Aşıq:> Sağ olun, əziz yoldaşlar, xalqa,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dezertir — is. <fr.> Özbaşına olaraq öz qoşun hissəsini qoyub gedən, hərbi mükəlləfiyyətdən boyun qaçıran hərbi qulluqçu; fərari. <Qurban:> Yəqin sən elə, cəbhədə də əmrzad qanmayıbsan, dezertir olmusan! İ. Ş.. // məc. Öz vətəndaşlıq borcunu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fövqəladə — sif. <ər.> 1. Qeyri adi, adətdənxaric, görünməmiş, eşidilməmiş. Hamam səfəri kimi fövqəladə hadisələr tez tez ittifaq düşməzdi, həftədə bir dəfə olardı. Ç.. <Səriyyə:> Mən fövqəladə bir iş görən adamlar kimi ciddi və həyəcanlı idim. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərari — is. <ər.> Hərbi xidmətdən boyun qaçırmaq məqsədilə hərbi hissədən özbaşına gedən, fərar edən əsgər. <Nazir Ağagülə:> Bundan sonra fərariləri gizlədən bütün dağ kəndləri topa tutulacaq. Ə. M.. // Sif. mənasında. Fərari əsgər. // məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hüquq — is. <ər. «həqq» söz. cəmi> 1. Dövlət tərəfindən müəyyən olunan və tətbiq edilən, insanlar arasında ictimai münasibətləri nizama salan və hakim sinfin iradəsini ifadə edən normaların, qaydaların məcmusu. Seçki hüququ. – İnsan hüququndan dərs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hüquqsuz — sif. və zərf Siyasi və vətəndaşlıq hüququ olmayan, hüquqlardan məhrum, hüququ əlindən alınmış. Nə bilim bir düha doğuracaqmış; Hüquqsuz ömrünun acı qışları. . M. Müş.. Əsrlərdən bəri hüquqsuz yaşayan bir xalq, nəhayət, azad nəfəs ala bildi. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həddi-büluğ — is. <ər.> İnsanın cismən və ruhən yetkinləşdiyi və vətəndaşlıq hüququ aldığı yaş. Həddi büluğa çatmaq (yetişmək, yetmək) – həmin yaşa çatmaq. Nəhayət, Səfər min zəhmətlə böyüyüb həddi büluğa yetişdi. . Ç.. <Mərcan bəy:> Mənə qəyyum… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
